قسمت اول

در فرایند آشنایی چند اشتباه بزرگ ممکن است که از طرف ما رخ دهد این اشتباهات به ترتیب عبارتند از :

1- سؤالات کافی نمی پرسیم.

بسیاری از ما قبل از شروع یک ارتباط حتی به اندازه زمانی که می خواهیم یک دست لباس بخریم سؤال نمی پرسیم. با این اشتباه ما فرصت کشف چیزهایی را از دست می دهیم که می تواند درباره شریک زندگی ما حیاتی باشد. به نظر می رسد نپرسیدن سؤالات کافی به چند دلیل باشد :

الف- پرسیدن سؤال جنبه های عاشقانه ارتباط را مخدوش می سازد.

ما سؤال نمی پرسیم چون می ترسیم رابطه عاشقانه ما از بین برود. پرسیدن سؤال فضای ارتباط را تبدیل به فضای یک مصاحبه می کند و ما نمی خواهیم که فضای عاشقانه را تبدیل به یک فضای مصاحبه ای کنیم اما سؤال کردن از همسر آینده به منظور شناخت او شاید عاشقانه نباشد اما تنها راه هوشمندانه برای شناخت اوست.

ب- نمی خواهیم جواب سؤالهای خود را بدانیم.

برخی اوقات ما در فکر این هستیم که حتما با فردی مقابل ازدواج کنیم و نمی خو.اهیم رابطه با پایان برسد نمی خواهیم چیز بدی بشنویم به همین دلیل به طور ناخودآگاه تلاش می کنیم که سؤال نپرسیم. ممکن است بعد از مدتها کسی را یافته باشیم که به ما قول ازدواج داده باشد و می خواهیم سرانجامی بگیریم بنابراین از پرسیدن سؤالاتی که ممکن است این رابطه را خراب کند پرهیز می کنیم.

ج- می ترسیم متقابلا از ما نیز همان سؤالات پرسیده شود.

وقتی از خود و زندگی خودمان راضی نیستیم یا از گذشته خود شرمسار هستیم و یا با آن کنار نیامده ایم زمانی که احساس گناه می کنیم و احساسی خوبی نسبت به خودمان نداریم به طرزی ناخودآگاه از پرسیدن سؤال طفره می رویم تا از ما نیز همان سؤالات پرسیده نشود . اگر فردی به این دلایل از پرسیدن سؤال طفره برود مورد مهمی است چرا که وقتی ما احساس عزت نفس و احترام به خود را از دست بدهیم احتمال اینکه درگیر یک ازدواج نا موفق شویم بسیار زیاد است.

د- نمی دانیم درباره چه موضوعاتی باید سؤال کنیم.

این به معنی است که ما از ازدواج تصویر روشنی نداریم و نمی دانیم در زندگی مشترک چه اموری از اهمیت برخوردار است که درباره آنها سؤال بپرسیم. به نظر می رسد افرادی که به این دلیل سؤال نمی پرسند افرادی هستند که یا نیاز به آموزش جدی دارند و یا اینکه هنوز به پختگی کامل درباره ازدواج نرسیده اند.

پرسیدئن سؤال شاهراه شناخت دیگری است. هر چه اطلاعات شما درباره یک فرد بیشتر باشد بهتر می توانید درباره او تصمیم بگیرید و هر چه اطلاعات شما در مورد فردی اندک باشد احتمال اینکه در رابطه با او عصبانی یا مایوس شوید بیشتر خواهد بود.

2- نشانه های هشدار که حاکی از مشکلات بالقوه هستند را نادیده می گیریم .

نا دیده گرفتن نشانه های هشدار دهنده یکی از خطرناک ترین اشتباهاتی است که ما در هنگام ازدواج مرتکب می شویم. ما چیزی را از فرد مقابل خود می بینیم که نشانگر این واقعیت است که باید محتاط تر باشیم اما خودآگاه یا ناخودآگاه از آن چشم پوشی می کنیم. ما این کار را به یکی از روش های زیر انجام می دهیم.

الف- مسائل را کم اهمیت جلوه می دهیم.

* آن قدرها هم خشمگین نیست.

* آن قدرها هم مواد مصرف نمی کند.

ب- کارهای او را توجیه می کنیم.

* کودکی بدی داشته به همین خاطر زود عصبانی می شود.

* زود استرس کاری زیادی دارد فعلا کمی مواد مصرف می کند.

ج- کارهای او را منطقی جلوه می دهیم.

* او واقعا با هوش است. حیف است که به کارهای نا مناسب بپردازد. اگر کار نمی کند در عوض بسیار مطالعه می کند.

* او مرد است و مردها به طور طبیعی خیلی به زنهای دیگر نگاه می کنند.

د- مشکلات و مسائل را انکار می کنیم.

* هیچ کسی تا به حال همانند او مرا دوست نداشته است. چه کسی گفته او خیلی عصبانی است ؟

* او معتاد نیست فقط بعضی وقتها به طور تفریحی مواد مصرف می کند.

معمولا در زمان آشنایی و نامزدی مشکلات یک ازدواج خود را به صورت برخی از نشانه ها بروز می دهند اما بسیاری اوقات افراد از دیدن و توجه به آنها اجتناب می کنند. خراب شدن یک رابطه همانند رشد سلولهای سرطانی است. سرطان به طور ناگهانی ایجاد نمی شود بلکه در طول زمان ایجاد می شود. خراب شدن یک رابطه نیز همین گونه است و ما معمولا در رابطه هایی که به ویرانی منجر شده اند می توانیم نشانه های هشیار را در آغاز رابطه ببینیم.

 در زیر برخی از نشانه های هشدار دهنده و معنای آنها را می آوریم.

علامت هشدار دهنده  :

از صحبت کردن در مورد گذشته خود اجتناب می کند. از پاسخ به سؤالات طفره می رود یا اینکه آنها را کم اهمیت جلوه می دهد.

جزئیات سوابق خانوادگی خود را فاش نمی کند. زیاد خانواده اش را نمی بیند یا با آنها صحبت نمی کند.

همچنان با نامزد/ همسر قبلی خود تماسهای مکرر برقرار می کند: مرتب با او صحبت می کند یا به او تلفن می زند و شما را در دوستی با او وارد نمی کند یا معرفیتان نمی کند.

بسیار مطیع اعضای خانواده خود است و به نظر می رسد که زیاده از حد به آنها حرف می زند. مقابل آنها نمی ایستد. به آنها اجازه می دهد که به اوامرو نهی کنند و آنها نیز حد و مرزی در این رابطه نمی شناسند.

مشروبات الکلی نوشیده یا مواد مخدر مصرف می کند. قادر نخواهد بود که بدون «مهمان بازی» و «پهن کردن بساط» در کنار دیگران باشد.

بی نهایت سفت و دقیق بوده و مرتبا عشق ف محبت ، توجه و هدایای بسیار به شما می دهد. این طور به نظر می آید «24 ساعت» فقط به شما فکر می کند.

لاس زدن های مکرر ، چشم چرانی ، نیاز شدید به توجه از جانب دیگران

نسبت به نامزد / همسر قوی خود بسیار عصبانی بوده و مدام او را به خاطر مشکلاتی که داشته مقصر می داند

بدهکار و مقروض بوده و برگه های جریمه پرداخت نشده را بسیاری دارد. از لحاظ اقتصادی بی ثبات بوده و مدام شنیده می شود که : «موقتا دستم تنگ است»

می خواهد که همه جا رئیس باشد. همیشه خود را خیلی قوی جا می زند و همواره «می داتند که چه می خهواهد» و هیچ گونه احساس ترس یا آسیب پذیری بروز نمی دهد.

 مشکل نهایی:

این امکان وجود دارد که مسئله ای جدی را با این کار پنهان می کند نمی خواهد که روی رابطه کار کند.

با صمیمی شدن مشکل دارد نسبت به اعضای خانواده خود خشم سرکوب شده دارد که ممکن است روی شما فرافکن شود.

قادر نخواهد بود تا به شما قول ازدواج بدهد . این احتمال وجود دارد که مجددا سراغ نامزد قبلی خود برگردد و هرگز شما را فرد شماره یک زندگی خود نکند.

قادر نخواهد بود که جای شما را در خانوده خود باز کند و شما همواره در بین آنها احساس غریبگی خواهید کرد. اگر به شما حمله کنند طرف شما را نخواهد گرفت.

این امکان وجود دارد که الکلی باشد یا معتاد به مواد مخدر باشد. گر چه او این کار را انکار خواهد کرد.

این امکان وجود دارد که روی شما احساس مالکیت شدید داشته و در ضمن بسیار حسود باشد . و برای شما هیچ آزادی قائل نباشد.

مراقب خیانتهای احتمالی از جانب او باشید. چنین افرادی هرگز به شما احساس امنیت نمی دهند.

«نفر بعدی» شما هستید ! مسئولیت سهمی که خود در به وجود آوردن مشکلات داشته است را نمی پذیرد و در پایان همیشهاز دست شما عصبانی خواهد بود.

پول حاضر کنید ! عذر و بهانه های زیادی خواهید شنید اما از عمل خبری نخواهد بود. شما نقش «مامان» یا «بابا» را بازی خواهید کرد.

عاشق کنترل کردن دیگران است. در شروع احساس می کنید که از شما مراقبت می کند اما دیری نمی پاید که می بینید با یک دیکتاتور زندگی می کنید.

قسمت دوم

3- سازش های عجولانه و زود هنگام انجام می دهیم.

یکی دیگر از اشتباهاتی که در زمان آشنایی مرتکب می شویم این است که ارزشها ، رفتارها و عادتهای خود را به سرعت تغییر می دهیم تا وانمود کنیم که با فرد مقابل توافق و هماهنگی داریم. در ابتدای آشنایی با چشم پوشی و کوتاه آمدن از آنچه که برایمان اهمیت دارد سعی می کنیم که رابطه را حفظ کنیم وقتی متوجه می شویم که عقاید و باورها و علایق ما به مذاق فرد مقابل خوش نمی آسد ممکن است که برای عقاید ، باورها و علایق خود اهمیت کمتری قائل شویم تا وانمود کنیم که بسیار با هم تفاهم داریم. البته کاملا آشکار است که این یک تفاهم قلابی است. سازشهای عجولانه معمولا در موارد زیر خود را نشان می دهند .

الف- چشم پوشی از باورها و ارزش های خود

وقتی که می خواهیم با کسی ازدواج کنیم باورها ، نگرش ها و عقاید خود را با او در میان می گذاریم و درباره باورها ، نگرش ها و عقاید او نیز اطلاعاتی بدست می آوریم اما همین که برخی از ارزش ها و نگرش ها از هم خوانی کافی برخوردار نباشد ما تنها دو حق انتخاب بیشتر نداریم اول اینکه باورها و ارزش ها خود را حفظ کنیم و دوم اینکه برای رسیدن به آن فرد از باورها و ارزش های خود چشم پوشی کنیم.

معمولا افراد به یک یا چند طریق زیر از ارزش ها و باورهای خود چشم پوشی می کنند.

* به اجبار و قبل از آنکه درست باشد و آمادگی آن را داشته باشند تن به رابطه جنسی می دهند.

* از بیان عقیده شخصی خود در مورد خطاها و اشتباهات فرد مقابل خودداری می کنند.

* عقاید ، باورها و نگرش های خود را بروز نمی دهند یا آنها را تعدیل می کنند و یا حتی آنها را انکار می کنند.

* در فعالیتهایی شرکت می کنند که به طور معمول از انجام آنها اجتناب می کنند. (مشروب خوردن مصرف مواد مخدر ، تماشای فیلم های مستهجن و.. )

* از اظهار نظر در مورد موضوعاتی که به طور جدی با نظریات فرد مقابل در تضاد است اجتناب می کند.

ب- دست برداشتن از علایق و فعالیت های خود :

سازشهای عجولانه گاهی در مورد علایق و فعالیت های فرد رخ می دهد. این کار معمولا به دو صورت انجام می گیرد.

* علایق شخصی و کارهای خودمان را رها می کنیم به خصوص اگر فکر کنیم که برای فرد مقابل ما علایق و کارهای ما اهمیتی ندارد یا اینکه با آینده مشترک ما تعارض دارد.

* خود را غرق علایق و کارهای همسر آینده خود می کنیم در حالی که خودمان از آنها لذتی نمی بریم.

ج- کناره گیری از خانواده و دوستان :

سازش عجولانه و سازش کاری در مورد ارتباط با خانواده و دوستان نیز به دو صورت رخ می دهد .

* اگر او با دوستان و خانواده ما راحت نباشد وقت کمتری را با آنها سپری می کنیم .

* برای خوشحال کردن او با کسانی وقت خود را سپری می کنیم که از بودن با آنها لذت نمی بریم.

سازش ، مدارا و مصالحه در زندگی مشترک از اهمیت زیادی برخوردار است اما وقتی این سازش زود هنگام و نا پخته باشد و از شرایط بالغانه به دور باشد تاثیر مخربی در ارتباط خواهد داشت. تمامی روابط سالم حاوی درجاتی است مدارا و سازش و مصالحه است وقتی که متعهد به زندگی با فردی می شویم دیگر نمی توانیم همانند زمان مجردی زندگی کنیم. قبل از ازدواج از آن جا که هنوز به فردی تعهد نداده ایم می توانیم دقت بیشتری به خرج دهیم. چرا که لازم است قبل از هر چیز به خودمان متعهد باشیم تا به دیگری .

4- تسلیم نیاز جنسی می شویم.

وقتی کسی می خواهد ازدواج کند یکی از مسائل عمده ای که در تصمیم گیری صحیح ایجاد مانع می کند میل جنسی است. فرد هم جو.ان است و هم می داند که با ازدواج می تواند به میل جنسی خود پاسخ دهد . بنابراین سعی می کند که به سرعت به سمت ازدواج حرکت کند تا به میل جنسی خود پاسخ دهد. در قدیم برای اینکه جوانها از این اشتباه مصون باشندت رسم بر این بود که اولین جلسه خواستگاری بدون حضور پسر برگزار می شد و توصیه می کردند که اول خانواده ها با هم به توافق برسند. اما امروزه دیگر چنین کاری ممکن نیست. امروزه لازم است تا جوان ها خودشان سعی کنند که از این اشتباه دوری کنند . و بیاموزند که خود را از تاثیر کور کننده جاذبه جنسی دور کند. اگر فردی نتواند از افزون جاذبه جنسی خود را رها کند احتمال اینکه در دام اینکه یک ازدواج نا موفق بیفتد زیاد است . برای اینکه از این اشتباه مصون باشیم لازم است که موارد زیر عمل شود .

* با حوصله و بدون عجله در طول زمان با فرد مقابل خود آشنا شوید.

* برای ازدواج عجله نکنید.

* از هر گونه رابطه جنسی قبل از ازدواج پرهیز کنید.

اگر در نظر دارید با کسی ازدواج کنید سعی کنید از رابطه جنسی با او خودداری کنید تا فرصتی فراهم شود که بدون تاثیر رابطه جنسی و جاذبه جنسی به شناخت یکدیگر بپردازید.

5- تسلیم زرق و برق های مادی و ظاهری می شویم.

فردی را تصور کنید که گرم ، با محبت ، گشاده ، متعهد و علاقمند به خانواده است. شخصیتی فعال و پویا دارد و بسیار مردم دار است. بسیار صمیمی است و از زندگی خود راضی است. در ضمن از حس شلوغ طبعی بالایی هم برخوردار است. آیا او فرد مناسبی است برای ازدواج ؟

حالا فرد دیگری را تصور کنید که کنترل کننده است. می خواهد همه چیز مطابق میل او باشد. اخلاق او وحشتناک است. انتقاد کننده و سر زنش کننده است و نمی تواند صمیمی باشد و همیشه به کار خود فکر می کند. آیا او فرد مناسبی است برای ازدواج ؟

اگر فرد اول یک آبدارچی باشد و نفر دوم یک کارخانه دار باشد که ثروت و املاک فراوانی دارد حالا نظر شما چیست ؟ آیا تفاوتی برای شما دارند ؟

در اجتماع ما و در جهان امروزین تاکید بسیار زیادی بر ثروت و پول و وضعیت ظاهری افراد می شود. در عین حال ثروت و شهرت و پول به تنهایی اغوا کننده و افسون کننده است بسیاری از ما انسانها در برابر ثروت و پول ، افسون می شویم. جاذبه ثروت برای بسیاری از ما بسیار زیاد است.

بسیاری از ما در انتخاب همسر خود متاثر از عوامل زیر هستیم.

* پول فرد

* ثروت خانوادگی

* قدرت و نفوذ فرد

* شغل او

* شهرت او

* زیبایی او

بسیاری از ما فکر می کنیم که این عوامل در انتخاب های ما تاثیری ندارند اما در واقعیت چنین چیزی کمتر دیده می شود. مهم است که به لحاظ عوامل بالا شباهتهایی بین دو نفر وجود داشته باشد و آنها با هم ازدواج کنند. اما داشتن شباهت با تحت تاثیر این عوامل قرار گرفتن متفاوت است. وقتی یک رابطه صرفا به دلیل مسائل اقتصادی و مادی شکل می گیرد یک رابطه نا سالم شکل گرفته است.

6- «تعهد » را مقدم بر «تفاهم» می دانیم.

قبل از اینکه متوجه شویم که با او تفاهم داریم و قبل از اینکه متوجه شویم که آیا او همسر مناسبی برای ما هست یا نه متعهد به ازدواج با او می شویم و سریع قول ازدواج می دهیم. افرادی بیشتر دچار این اشتباه می شوند که :

* مایل هستند متاهل باشند تا مجرد

* آرزومند هستند که دیگر سرانجامی بگیرند و سر خانه و زندگی خودشان بروند.

* از خواستگاری خسته شده اند.

* از طرف دیگران برای ازدواج تحت فشار هستند.

* افرادی که فقط و فقط جنبه های مثبت دیگران را می بینند و در هر فردی می توانند چیزی دوست داشتنی پیدا کنند.

* به لحاظ عاطفی به فرد متعهد شده اند.

7- تردیدهای خود را نادیده می گیریم.

وقتی در مورد ازدواج با فردی تردیدهایی داریم ممکن است آنها را نادیده بگیریم. برخی از افرادی که تمایلات وسواسی دارند به دلیل وسواس ، دائما در تردید به سر می برند. از این افراد که بگذریم بی توجهی به احساسات درونی و بی توجهی نسبت به تردیدهایی که داریم یک اشتباه محض است. زمانی که تردیدی وجود دارد که آن تردید بر طرف نشود نباید اتزدواج کنیم. وقتی نسبت به یک نفر شک و تردی داریم لازم است با شناخت بیشتر و با زمان بیشتر و پرس و جوس بیشتر بر تردیدها غلبه نیم و گرنه گرفتن تردیدها مشکلی را حل نمی کند. برخی اوقات ما به تردیدهای خود توجه نمی کنیم چون اتعتماد به نفس ما پایین است.

8- «تفاهم» را بر «علاقه و محبت» مقدم می دانیم.

برخی از افراد به نظر می رسد که تفاهم بسیار زیادی با هم دارند و به دلیل همین تفاهم به آنها پیشنهاد می شود که با هم ازدواج می کنند. اما علی رغم تفاهم زیادی که با هم دارند علاقه ای به یکدیگر ندارند و یا بهتر است بگوییم برای یکدیگر جذاب نیستند. معمولا به این افراد توصیه می شود که ازدواج کنند تا پس از ازدواج علاقه و محبت بین آنها ایجاد شود. لازم است که بدانیم در صورتی که علاقه و محبتی بین دو نفر به طور خاص وجود نداشته باشد با ازدواج هم آن علاقه ایجاد نخواهد شد. در بسیاری از ازدواجهای بین خواشادندان یا ازدواجهایی که توسط پدر و مادر ترتیب داده می شود می توانیم این اشتباه را مشاهده کنیم. درست است که تفاهم در ازدواج امر بسیار مهمی است اما تنها مورد نیست. در ازدواج در صورتی که سه عنصر علاقه ، تعهد و تفاهم با هم وجود داشته باشد. آن ازدواج به سامانی موفق خواهد رسید.

9- باور به اینکه او را تغییر خواهیم داد.

یکی از باورهای بسیار رایج و غلط در اکثر فرهنگها این باور است که ما می توانیم با عشق ، توجه و تلاش ، همسر خود را تغییر دهیم. به خصوص خانم ها مستعد پذیرش این باور غلط در زمان آشنایی و ازدواج هستند.

10- باور به اینکه پس از ازدواج مشکلات کم می شود.

بسیاری از ما امیدوار هستیم که با ازدواج همه چیز به خیر و خوشی خواهد گذشت. حتی اگر قبل از ازدواج مسائل و مشکلاتی وجود داشته باشد و رابطه آنها غیر صمیمانه باشد ، باز هم فکر می کنیم که با ازدواج همه چیز حل خواهد شد. اما لازم است که به این نکته توجه کنیم که آنچه در خلال آشنایی از فرد می بینیم ، به احتمال بسیار زیاد بعد از ازدواج نیز تداوم خواهد یافت.

یکی از راههای شناسایی فرد مقابل شناخت اوست. یکی از بهترین شیوه ها برای شناخت فرد مشاهده اوست زمانی که با خانواده اش در تعامل است. نحوة برخورد فرد با اعضای خانواده و پدر و مادر شاخصی از رفتار آینده او در یک ارتباط صمیمانه است. نوع برخورد و رفتار فرد در خانواده اطلاعات بسیار زیادی به ما می دهد تا پیش بینی کنیم که بعد از ازدواج این فرد چگونه برخورد خواهد کرد. اگر فرد در ارتباط با خانواده صادق و راحت باشد احتمالا بعد از ازدواج به همین شیوه رفتار خواهد کرد و اگر فردی با اعضای خانواده اش با تعارض فراوان وضدیت رفتار کند احتمالا همان الگو یز به رابطه زناشویی تسری پیدا خواهد کرد.

بسیاری باور دارند که همه توان خود را بکار خواهند برد تا الگوهای رفتاری خانواده خود را دوباره ایجاد نکنند و در رابطه جدیدشن الگوی جدیدی از خانواده ارائه کنند. من مثل پدرم نیستم یا من نمی خواهم خانوناده ای شبیه آنچه که پدر و مادرم ایجاد کردند داشته باشم و یا به شما خواهم گفت که خانواده یعنی چه ! گفتن این حرفها بسیار راحت تر از به انجام رساندن آنهاست. البته این بدین معنا نیست که انسان قدرت تغییر الگوهای قدیمی یاد گرفته را ندارد بلکه می توان گفت که هر فردی این قدرت را دارد که آنچه را در خانواده یاد گرفته است بشناسد و تغییر دهد.

آشنایی تنها  یک تعامل دو نفره بدست نمی آید بلکه ما می توانیم از نظر دیگران ، دوستان و والدین برای شناختن بهتر فرد مقابل خود سود جوییم. در آشنایی سنتی اصل بر این است که افراد کهن سال و والدین عقل و قدرت انتخاب همسر مناسب را دارا هستند. والدین بیشتر موقعیت اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی را در نظر می گیرند در این نوع ازدواجها تبار و اصل و نسب و موقعیت خانوادگی عموما مهم تر از دلبستگی و علاقه دو طرف است و نرخ طلاق در جوامعی که ازدواج سنتی رایج است بسیار کمتر از نرخ طلاق در جوامع دیگر است. آیا بر این اساس می توان نتیجه گرفت که والدین و افراد بزرگسال بهتر از افراد جوان می توانند تصمیم بگیرند؟! ما بر این باور هستیم که نظر والدین و افراد کهن سال در کنار نظر افراد جوان حائز اهمیت است و افراد جوان نیاز به شنیدن نظرات والدین و بزرگسالان دارند و بزرگسالان باید حق انتخاب افراد جوان را به رسمیت بشناسند.

لازم است که ما شخصی را که می خواهیم زندگی خود را با او سپری کنیم به خوبی بشناسیم.

ازدواج بسیار مهمتر از آن است که به شانس و تصادف واگذار شود. یک ازدواج موفق بی نهایت ارزشمند است و یک ازدواج نا موفق می تواند یک تراژدی واقعی باشد.