4- افرادی که دیگران را کنترل می کنند.

افرادی که دیگران را کنترل می کنند درست مقابل افرادی هستند که مسئولیت زندگی خود را بر عهده نمی گیرند. فردی که مسئولیت زندگی خود را برعهده نمی گیرد اغلب از تصمیم گرفتن دوری می کند اما افرادی که دیگران را کنترل می کنند می باید همه تصمیم ها را خودشان بگیرند. افرادی که مسئولیت زندگی خود را برعهده نمی گیرند همیشه چشم به کمک و یاری دیگران دوخته اند اما افراد کنترل کننده هرگز درخواست کمک نمی کنند. افرادی که مسئولیت زندگی خود را بر عهده نمی گیرند منتظر هستند که به آنها بگوییم چه کار کنند اما افراد کنترل کننده به دیگران می گویند که چه کار بکنند و برای دیگران تعیین تکلیف می کنند. آنها می خواهند کنترل همه چیز در دست خودشان باشد و هر کاری خواهند کرد تا مبادا احساس کنند که چیزی تحت تسلط و کنترل آنها نیست.

افرادی که دیگران را کنترل می کنند دارای ویژگیهای زیر هستند:

* از لحاظ عاطفی محدود و بسته هستند آنها به سادگی احساسات و عواطف خود را بروز نمی دهند.

* حس مالکیت زیادی دارند.

* بسیار حسود هستند.

* به راحتی وقتی چیزی مطابق میل آنها نیست و یا هنگامی که احساس می کنند روی اوضاع کنترل کافی ندارند عصبالنی می شوند.

* معمولا دارای عادتهای وسواسی هستند.

* اصلا خوش ندارند که کسی به آنها بگوید چه کار کنند چرا که احساس می کنند کنترل در دستشان نیست.

* این افراد معمولا والدینی سلطه جو و انتقادگر می شوند چرا که کنترل کمی می توان بر کودکان اعملا کرد.

افراد کنترل کننده معمولا کمتر به درمان خود می پردازند چرا که در درمان احساس عدم کنترل و احساس تسلط درمانگر آنها را رنج می دهد و نمی توانند کنترل درمانگر را بر زندگی خود بپذیرند.

چنین افرادی مطمئنا تسلط و کنترل همسر را در زندگی نمی پذیرند. لازم است که همه چیز در کنترل آنها باشد. این افراد معمولا بر همسر و فرزندان بیشترین کنترل را اعمال می کنند و خشم زیادی را در آنها سبب می شوند. ازدواج با چنین افرادی به معنای پذیرش سلطه و کنترل آنها بر زندگی خودمان است.

5- افرادی که اختلال جنسی دارند.

اختلالات جنسی حوزه وسیعی از رفتارها را در برمی گیرد. از آنجا که ارتباط جنسی یکی از حوزه های با اهمیت در زندگی مشترک است. فردی که دارای اختلال جنسی است برای ازدواج مناسب نیست. در اینجا اختلالات جنسی را در 3 گروه به ترتیب زیر می آوریم:

الف- اعتیاد جنسی و فقدان عزت نفس جنسی

علائم و نشانه های زیر را می توان در افرادی که اعتیاد جنسی یا فقدان عزت نفس جنسی دارند مشاهده کرد.

* فردی که تشنه فیلمها و تصاویر مستهجن است.

* فردی که دائما استمنا می کند حتی اگر امکان رابطه جنسی سالم را هم داشته باشد.

* لاس زدن با دیگران

* چشم چرانی و خیره شدن به بدن دیگران

* اظهار نظرهای جنسی به شما درباره بدن دوستانتان، غریبه ها و ...

* اظهار نظر های جنسی به دوستان شما، غریبه ها و ...

* لمس کردن و تماسهای بدنی بی جا، نامناسب و ناشایست

* رابطه نامشروع

شناسایی این مشکل معمولا در همان چند دیدار اول امکان پذیر نیست. گذشت زمان و صحبت در مورد تمایلات جنسی می تواند به شناسایی این مسئله کمک کند. ضروری است که هر کسی آنچه را که به لحاظ جنسی می پذیرد و آنچه را که در رابطه جنسی نمی پذیرد و غیر قابل قبول می داند برای دیگری تعریف کند.

وقتی که با فردی رابطه داریم که اعتیاد جنسی دارد یا عزت نفس جنسی اندکی دارد معمولا در ابتدای رابطه خود را توجیه می کنیم. لازم است در این مورد به حس خود و احساسات غریزی خود اعتماد کنیم. اگر رفتارهای فرد مورد نظرتان را آزار می دهد اجازه ندهید که با منطق تراشی های مختلف شما را توجیه کند و ساکتتان کند.

اعتیاد جنسی و فقدان عزت نفس جنسی با روان درمانی و یا روانکاری می تواند برطرف شود.

بنابراین اگر فردی اعتیاد جنسی دارد لازم است که برای روان درمانی مراجعه کند.

هنگامی که با فردی رابطه برقرار می کنیم که اعتیاد جنسی دارد معمولا در برخورد با او اشتباهات زیر را مرتکب می شویم.

* اعتیاد جنسی را با توانمندی جنسی و تمایل جنسی اشتباه می گیریم.

* مشکل او باعث می شود که فکر کنیم مشکل از ماست.

* از برخورد با او اجتناب می کنیم چرا که نمی خواهیم تنش ایجاد کنیم.

* خود را بدگمان و حسود تلقی می کنیم و اعتیاد جنسی او و عدم عزت نفس جنسی او را نادیده می گیریم.

* رفتار او را توجیه می کنیم.

* فکر می کنیم با گذشت زمان مشکل او حل خواهد شد و رفتارهای خود را کنار خواهد گذاشت.

وقتی با کسی که اعتیاد جنسی دارد یا عزت نفس جنسی ندارد رابطه دارید صمیمیت و امنیت را تجربه نخواهید کرد بلکه موارد زیر را تجربه خواهید کرد.

* احساس خواهید کرد که همسرتان به شما خیانت می کند.

* اعتماد به نفس خود در رابطه با بدن و تمایلات جنسی خود را از دست خواهید داد.

* احساس می کنید که همسرتان با شما نیست بلکه هوش و حواسش جای دیگری است و به فردی دیگرفکر می کند.

* احساس می کنید که از شما سوء استفاده جنسی می شود.

* از همسر خود به دلیل اینکه برای شما ارزش و احترام قائل نیست عصبانی و منزجر خواهید شد.

* هرگونه علاقه و جاذبه خود را نسبت به روابط جنسی از دست خواهید داد چرا که در ذهن خود رابطه جنسی را با تحقیر، کنترل شدن و احساس بی کفایتی تداعی خواهید داد.

ب- اختلالات کنشی جنسی

اختلالات عمل جنسی یا اختلالات کنشی جنسی شامل چند اختلال می شود که فعالیت جنسی را با مشکل مواجه می سازد. اختلالات کنشی جنسی شامل موارد زیر می شود.

 - افرادی که میل به فعالیت جنسی ندارند.

- افرادی از روابط جنسی نفرت و انزجار دارند.

- افرادی که تحریک نمی شوند.

- افرادی که به سرعت ارضا می شوند.

- افرادی که در زمان ارتباط جنسی درد زیادی را تجربه می کنند.

اختلالات کنشی جنسی نیاز به درمان روانشناسی- روانپزشکی دارد. معمولا این اختلالات با درمان برطرف می شوند. اما اگر فردی دچار چنین اختلالاتی باشد و حاضر نباشد که برای درمان مراجعه کند طبیعی است که زندگی مشترک را با مشکل روبرو سازد.

ج- انحرافات جنسی

انحرافات جنسی شامل موارد زیر می شود.

- نمایشگری: به میل شدید عود کننده برای نمایش آلت تناسلی به یک بیگانه یا کسی که انتظار چنین اقدامی را از جانب فرد ندارد اطلاق می شود.

- بچه بازی: به میل شدید جنسی یا تحریک جنسی در ارتباط با اطفال 13 سال به پایین اطلاق می شود.

- یادگار خواهی: در یادگار خواهی کانون میل جنسی بر اشیائی نظیر کفش، دستکش و لباس زیر است که ارتباط نزدیک با تن آدمی دارند.

- خود آزاری جنسی: اشتغال ذهنی با امیال جنسی و خیالات تحقیر شدن، کتک خوردن، به بند کشیده شدن یا هر نوع رنج تحمیلی از مشخصات این اختلال است.

- آزار گری جنسی: اشتغال ذهنی با امیال جنسی و خیالات تحقیر کردن، کتک زدن، به بند کشیدن یا ایجاد هر نوع رنج جسمی یا روان شناختی برای شریک جنسی یا برای قربانی از مشخصات این اختلالات است.

- نظر بازی: به اشتغال ذهنی تکراری با خیالات یا اعمال مربوط به جستجو یا دید زدن کسانی که برهنه هستند یا در حال تعویض لباس یا فعالیت جنسی هستند اطلاق می شود.

انحرافات جنسی مشکلات بسیار بیشتری را برای همسران ایجاد می کند. وقتی اعتیاد جنسی و نبود عزت نفس جنسی مشکلات زیادی را ایجاد می کند کاملا مشخص است که وجود انحرافات جنسی چقدر می تواند مشکل ساز باشد. لازم است که چنین افرادی برای درمان مراجعه کنند اما اگر برای درمان خود اهمیتی قائل نباشند . بهترین کار دوری و پرهیز از چنین افرادی است.