قسمت دوم پرسشها

- تا چه حد حاضرید که از مشاور، پزشک و متخصصین در رابطه با جنبه های مختلف زندگیتان (در صورت لزوم) کمک بگیرید؟ چه زمانی را شما مناسب جهت مراجعه به متخصصین می دانید؟ و به عبارت دیگر موارد لزوم به نظر شما در چه شرایطی هستند؟

- در مورد تعداد فرزندان چه نظری دارید؟

- در مورد نام فرزندان چه نظری دارید؟

- در مورد فاصله زمانی بین تولدها چه نظری دارید؟

- در مورد جنسیت فرزندان چه نظری دارید؟

- آیا شما اصرار خاص دارید که حتما فرزند پسر داشته باشید؟

- آیا شما اصرار خاص دارید که حتما فرزند دختر داشته باشید؟

- نظر شما در مورد فرزند داری و فرزند پروری تا چه حد مستقل از خانواه تان است؟

- آیا شما موافقید که والدینتان در پرورش فرزندان شما نقش یا دخالتی داشته باشند؟

- شما تا چه حد برآورده کننده آرزوهای خانواده تان بوده­اید یا هستید یا باید باشید؟

- آیا فکر می کنید که یک ازدواج ارزش این همه گفتگو و توافق را دارد؟

- اگر آزمایشات خون(بعد از چند جلسه یا ماه) نشان داد که ازدواج شما با یکدیگر مناسب نیست، در آن صورت چه خواهید کرد؟

 

- نظر هر کدام در مورد زندگی کردن با خانواده همسر یا در خانواده همسر چیست؟ 

- نظر هر کدام در مورد محل سکونت آینده چیست؟

- وضعیت مذهبی بودن خودش و خانواده چگونه است؟

- نظر او در مورد دنیا و آخرت چیست؟ هدف از خلق آدم چیست؟ هدف خداوند از قرار دادن نسبت ازدواج چیست؟

- نظر او مورد توکل، تقدیر، سرنوشت، شانس و.... چیست؟ اینها تا چه حد در زندگی می توانند تاثیر داشته باشند؟

- توانایی اقتصادی او در حال حاضر چقدر است؟ آیا از عهده تامین زندگی بر خواهد آمد؟

- در مورد اشتغال همسر(زن) چه نظری دارد؟(در حال حاضر و در آینده)

- وضعیت روابط اجتماعی و روابط دوستانه چگونه است؟ روابط دوستانه تا چه حد در زندگی مهمند؟ اگر لازم شد بین یک دوست و همسر خود، یکی را انتخاب کند چه خواهد کرد؟

- اگر لازم باشد که بین خانواده و همسر خود یکی را انتخاب کند چه خواهد کرد؟

- میزان ارتبا با خانواده چقدر خواهد بود؟ آیا نظر خاصی دارید؟

- میزان ارتباط با اقوام چقدر خواهد بود؟ آیا نظر خاصی دارید؟

- آیا حاضرید آدرس محل کار و زندگی­تان و تحصیل را جهت تحقیق در اختیار ما بگذارید؟

- چند دوست صمیمی دارید؟ آیا موافقید که 2 یا 3 نفر از آنها را جهت تحقیق به ما معرفی کنید؟

- به نظر شما گذشته زندگی یک فرد(بعد از انجام تحقیقات) تا چه حد در سرنوشت آینده او تاثیر می­گذارد؟ و برای شما گذشته زندگی طرف مقابلتان تا چه حد مهم است؟ و تا چه حد در تصمیم گیری امروز شما تاثیر خواهد گذاشت؟

- آیا وجود فرزند در زندگی ضروری است؟ آیا اگر خدای ناکرده هر کدام از شماها به دلیل مشکل جسمی فرزنددار نشدید چه تصمیمی خواهید گرفت؟ آیا حاضرید فرزندی را به فرزند خواندگی قبول کنید؟ آیا از همدیگر طلاق خواهید گرفت؟

 

- به نظر شما فرزند تا چه حد عامل خوشبختی در زندگی است؟

- برنامه­ریزی شما برای آینده زندگی خانوادگی چه خواهد بود؟

- آیا در مورد(خانه، ماشین، شهر محل سکونت و ....) نظر خاصی دارید؟

- نظر شما در مورد تقسیم کار منزل(در صورت شاغل بودن هر دو) چیست؟

- نظر شما در مورد کمک به همسر در امور منزل چیست؟

- نظر شما در مورد دخالت در شغل و کار مرد در خاج از خانه چیست؟

- نظر شما در مورد راهنمایی و مشورت دادن در مورد امور خانواده و خارج از آن و شغل و دوستان به همسر چیست؟

- در مورد نحوه گذراندن ایام تعطیل چه نظری دارید؟

- در صورت اختلاف سلیقه در مورد نحوه گذراندن ایام تعطیل و نوع تفریح، چگونه به تفاهم خواهید رسید؟

- به نظر شما تفاهم به چه معنی است؟ آیا به معنی مثل هم فکر کردن است؟ آیا به معنای توافق بر سر اختلاف نظر هاست؟

- آیا به عنوان مثال موافقید که مثلا جمعه یک نفر به دیدار خانواده اش برود و دیگری به تماشای مسابقه فوتبال بپردازد؟ به نظر شما این اتفاق بدی است یا لزوما بد نیست؟

- آیا توانایی برنامه ریزی داشته­اید؟ در حال حاضر چطور؟

- برنامه ریزی شما برای تفریحات چه خواهد بود؟ تفریحات فردی و مشترک شماها چه خواهد بود؟

- برنامه ریزی اقتصادی و مالی شما چیست؟ هر کدام از طرفین در دخل و خرج منزل چقدر نقش خواهد داشت؟

- برنامه اقتصادی شما تا 10 سال آینده چگونه است؟

- فکر می­کنی 10 یا 20 سال دیگر چکار داری می­کنی؟ آیا به سال­های بازنشستگی فکر کردی؟ آیا برنامه خاصی داری؟

 

 

 

 

 

 

- فکر می­کنید بهتر است چند وقت یک بار به مسافرت بروید؟

- شما تا چه حد حاضر هستید در پرورش فرزندان مشارکت کنید؟

- آیا برای ازدواج آمادگی های روحی لازم را دارید؟ یا در خود احساس می کنید؟

- دوره مجردی خود را چگونه توصیف می­کنید؟ 1- بسیار لذت بخش 2- نسبتا لذت بخش 3- معمولی 4- توام با برخی مشکلات 5- سخت و پر زحمت و بی­لذت.

- جنبه­های مثبت و منفی دوره مجردی­ تان را در چه چیزهایی می­بینید؟

- تا چه حد دلتان می خواهد که دوره بعد از ازدواج شما مانند دوره مجردیتان باشد؟ چه نظری دارید؟

- در دوران تصمیم تان برای ازدواج تردیدی دارید؟ چه تردیدی دارید؟ آیا حاضر تردیدتان را با طرف مقابل در میان بگذارید؟

- آیا فکر می کنید که عشق به تنهایی می تواند مشکلات و اختلاف ها را حل کند؟ چگونه؟ اگر نه، چه چیزهایی دیگری لازم است؟

- حساسیت های روحی و بدنی خاص شما چیست؟

- در تصمیم گیری­های خود تا چه حد با دیگران مشورت می­کنید؟

- طرف مشورت شما معمولا چه کسی است؟

- آیا حاضرید طرف مشورت شما در مورد حتی یک مسئله کوچک، روانشناس یا مشاور و متخصصین باشند؟

- تا چه حد در تصمیم گیریها مستقل عمل می کنید؟

- تا چه حد در تصمیم گیریها از همسرتان کمک خواهید گرفت؟

- احتمال مسافرت و اقامت در کشورهای دیگر چیست و چقدر است؟ در صورت عدم توافق برای ادامه اقامت در یک کشور دیگر چه خواهید کرد؟

- نظر هر کدام در مورد شغل همسر چیست؟ آیا پیشنهاد خاصی دارید؟

 نظر مرد در مورد شاغل بودن زن چیست؟ چه محدودیتها یا آزادیهایی برای او قائل است؟

- آیا در صورت شاغل بودن هر دو حاضرید برای نگهداری فرزند از یک فرد دیگر مثل مادربزرگ و .... یا پرستار کودک کمک بگیرید؟

- آیا طرفین مایل به ادامه تحصیل هستند؟ در صورت تمایل به ادامه تحصیل، زندگی متاهل داشتن و دانشجو بودن و شهرستانی بودن و شاغل بودن را چگونه با هم سازگار خواهید کرد؟ آیا برنامه ریزی زمانی خاص در این مورد دارید؟ تاچه حد مقید به اجرای برنامه هستید؟

- ارتباط فامیلی شما در شهرهای دیگر چگونه است؟

- دوست دارید که درآینه چقدر از احاظ اقتصادی رشد کنید؟

- آیا به مطالعه، عرفان، معنویت و کار خیر علاقه دارید؟

- موارد مربوط به قباله ازدواج به پیشنهاد دو طرف چیست؟ مهریه، طلا، زمین، لباس و شیربها.

- به نظر شما مهریه اصلی یک زن صرف نظر از طلا، زمین و ..... چیست؟

- میزان جدیت هر کدام برای رسیدن به هدفهای مشترک تا چه حد خواهد بود؟

- تضاد ها را چگونه برطرف کنیم؟

-         آیا از پدر و مادر کمک بگیریم؟

-         آیا خودمان حل کنیم؟

-         آیا از مشاور کمک بگیریم؟

-         آیا به تناسب از هر یک از موارد بالا کمک بگیریم؟

- آیا فکر می کنید که طرف مقابل شما آدم کاملی است؟

- آیا فکر می کنید که طرف مقابل شما از همین الان باید آدم کاملی باشد؟

- به نظر شما چه اشکالاتی از همین الان نباید در طرف مقابلتان وجود داشته باشد؟

-اگر اشکالی در طرف مقابل دیدید چگونه مطرح می­کنید؟

- آیا تا اینجا که با هم صحبت کرده ایم، در مورد این موضوعات و این گفتگوها نظر خاصی دارید؟ آیا برای شما کسل کننده نیست؟ آیا به نظر شما وسواس زیاد به خرج دادن نیست؟

- چکار کنیم که حرفهایمان تمام نشود و همیشه حرفی برای گفتن داشته باشیم؟

- چه کسان دیگری برای شما مهم هستند؟

- به نظر شما بهترین دوست کیست؟ و یا چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟ به نظر شما یک زوج باید دوست باشند یا زن و شوهر؟ به نظر شما رابطه دوستانه چه خصوصیاتی دارد؟

- نظر شما در مورد روابط خانوادگی با دوستان سالم چیست؟

- حساسیت­های خاص من و شما چیست؟

- به نظر شما بهتر است خوب باشیم یا قوی باشیم؟

- به نظر شما آیا بهتر است مهربان باشیم یا پول دار باشیم؟

- به نظر شما بهتر است دوست باشیم یا شوهر؟ دوست یا زن؟ دوست یا پدر و مادر و برادر و....

- نظر شما در مورد مراسم و تشریفات ازدواج چیست؟ چقدر خرج کنیم؟ در این مورد با خانواده چقدر توافق دارید؟

- نظر هر کدام در مورد جذابیت ظاهری طرفین چیست؟

- نظر هر کدام در مورد جذابیت باطنی طرفین چیست؟

- صداقت تا چه حد در خوشبختی موثر است؟

- سیاست تا چه حد در خوشبختی موثر است؟

- از راههای محبت کردن و عشق ورزیدن چقدر اطلاع دارید؟ آیا همواره دوست دارید که مورد محبت واقع شوید؟ آیا دوست دارید همسرتان مانند مادرتان به شما محبت کند؟

- آیا دوست دارید همسرتان مثل یک پدر یا برادر بزرگتر برایتان باشد؟

- آیا دوست دارید که همسرتان مثل یک مادر یا یک خواهر بزرگتر برایتان باشد؟

 

دلایل نادرست ازدواج

1- ازدواج به دلیل دوری از خانواده و پدر و مادر:

وقتی وضعیت در خانه‌ی پدری، شوم و اندوه‌بار باشد، ازدواج یک راه گریز محسوب می‌شود.

تعجبی ندارد که خیلی‌ها این راه گریز را انتخاب می‌کنند؛ اما به‌طور معمول، این مسیری است که شما را از چاله درآورده و به چاه می‌اندازد. یکی دو سال دیگر در خانه‌ی پدر و مادر ماندن، بهتر از آن است که با نخستین پیشنهاد ازدواج، تن به تاهل دهید، چون آن‌وقت ممکن است شریک زندگی‌تان تا آخر عمر سبب رنجش و آزار شما گردد.

 

2-  ازدواج به دلیل نگرش یک جانبه‌ی پدر و مادر شما به شخص مورد نظر:

البته جای تعجب دارد که پدر و مادر شما به‌طور واقعی، همسر آینده‌ی شما را دوست بدارند؛ اما دوست داشتن این فرد از سوی آنان، دلیل کافی برای مدنظر قرار دادن ازدواج با آن فرد نیست. سال‌های آینده، زمانی که (بعد از 120 سال ) از میان شما رفتند، شما کماکان باید اسیر فرد رویاهای آنان باشید؛ فردی که شاید مرد یا زن رویاهای شما نباشد.

 

3- ازدواج فقط به دلیل پول و ثروت:

اگر شما شیفته‌ی فردی هستید که ثروتمند است و فقط به همین دلیل حاضرید با او ازدواج کنید و به دیگر ابعاد توجه نمی‌کنید، این ملاک مناسبی نمی‌باشد.ایده‌ی ازدواج کردن با یک فرد، بدون توجه به احساس و عاطفه‌ی قلبی و فقط از روی نگاه مادی گرایانه، به‌طور یقین، عقلانی نیست و اشتباه می‌باشد.

 

4- ازدواج به دلیل ترحم و دل‌سوزی به یک فرد:

گاهی انگیزه‌ی فرد برای ازدواج، نجات دادن شخص مقابل از تنهایی، فشارهای زندگی، مشکل‌های اقتصادی و اجتماعی و دلیل‌های دیگر است.

 برای نمونه، دختری که به پسری وابستگی شدید دارد، مسوولیت زندگی او از جمله کار، مسکن و مسائل مادی را می‌پذیرد. چنین انگیزه‌هایی بعد از مدتی کوتاه، رو به خاموشی می‌رود و در نهایت، زندگی مشترک را با بحران مواجه می‌سازد.

 

5- ازدواج به دلیل خو گرفتن به ارتباط در طی زمان طولانی:

هنگامی که دو نفر پس از آشنایی، تصمیم به ازدواج با یکدیگر می‌گیرند، اشکالی ندارد؛ اما موقعی اجبار به دلیل «عادت محض» خطرناک می‌شود که دو نفر که با هم ازدواج کرده‌اند و بعد، از یکدیگر طلاق گرفته و به هم عادت کرده‌اند، تصمیم بگیرند دوباره شانس خود را امتحان کنند؛ مطمئن باشید هرگاه بار نخست، کارساز نبوده باشد، بار دوم نیز، کارساز نخواهد بود.

 

6- فردی که برای رسیدن به شما از همسرش جدا می‌شود:

به‌طور معمول، این‌گونه ازدواج‌ها، زیاد دوام نخواهد آورد و پایه‌ای برای یک رابطه‌ی درازمدت نخواهد بود. فردی که به خاطر شخصی حاضر است به همسر یا نامزد خود خیانت کند، به‌طور مسلم رابطه‌ی آنان، استحکامی نخواهد داشت؛ زیرا کسی که توسط شما به فرد دیگری خیانت کرده، روزی نیز به خود شما خیانت خواهد کرد.

 

7- ازدواج، ابزاری برای دست‌یابی به خواسته‌های دیگر:

گاهی انگیزه‌ی‌ اصلی در تشکیل زندگی مشترک، عشق به فرد مقابل و نیاز روان‌شناختی به زیستن با فرد مقابل نیست؛ بلکه او وسیله‌ای برای رسیدن به هدف‌های دیگر می‌شود.

برای نمونه، خانمی که دوست دارد در خارج از کشور زندگی کند، ممکن است با پیشنهاد فردی جهت ادامه‌ی زندگی مشترک در خارج با او ازدواج کند؛ ولی مسائل فرهنگی، استرس‌های متعددی را به دنبال داشته است؛ بنابراین گاهی ازدواج به خاطر ترس از تنهایی، از دست دادن زیبایی، از دست دادن پدر و مادر، کاهش شور زندگی و ... صورت می‌گیرد. در چنین فضایی، امکان سازگاری با مشکل‌های زندگی، ضعیف بوده و در نهایت، ضریب ریسک این ازدواج‌ها، بالا می‌باشد.

 

8- ازدواج به دلیل عشق سطحی و زودگذر:

گاهی دو نفر، چنان علاقه‌ای به یکدیگر پیدا می‌کنند که گمان می‌برند به راستی، عاشق هم هستند. وقتی هیجان با سرعت چشمگیری در رابطه‌ها پیش برود، شناخت یکدیگر به روال عادی و تدریجی خود، پیش نمی‌رود؛ زیرا وقت کافی برای این امر وجود نداشته است.صراحت، صداقت و اعتمادی که لازمه‌ی یک رابطه‌ی محکم است، احتیاج به زمان دارد. یک آشنایی سریع، هر چه‌قدر هم که هیجان‌آور باشد، تنها یک صمیمیت ظاهری به بار می‌آورد که به آسانی با نزدیکی و صمیمیت واقعی، اشتباه می‌شود. به همین دلیل، ازدواج‌هایی که در کوتاه‌مدت اتفاق می‌افتند، ممکن است خطرهایی را به دنبال خواهند داشت.

 

9- ازدواج فقط به دلیل پدر و مادر شدن:

بدون شک، یکی از مهم‌ترین عامل‌های تحریک کننده برای ازدواج، این است که فرد، خود را پدر یا مادر ببیند و دوست داشته باشد که صاحب فرزندی شود؛ اما آیا به این موضوع آگاهی دارید که قادر هستید از لحاظ تربیتی، عاطفی، اخلاقی و مادی، شرایطی را برای هرچه بهتر تربیت شدن فرزندتان فراهم کنید؟ بی‌شک روزگار سپری می‌شود؛ بچه‌ها بزرگ می‌شوند؛ ازدواج می‌کنند و به دنبال زندگی خویش می‌روند.آنگاه است که احساس می‌کنید باز شما هستید و تنهایی. پس فردی را انتخاب کنید که فقط در فکر این نباشید که با او صاحب فرزند شوید؛ بلکه شخصی باشد که در تمام مراحل زندگی، پا به پای شما، گام بردارد و مونس و همدم واقعی‌تان باشد.

 

10- ازدواج فقط به دلیل پایان دادن به دوران نامزدی:

دوران نامزدی دست‌کم، شرایطی را برای آگاهی زوجین از هم فراهم می‌آورد. تعدادی از افراد در این دوران، متوجه تفاوت‌های بسیاری بین خود و فرد مقابل می‌شوند یا در این دوران، متوجه ناراحتی و یا مبتلا بودن فرد به یک اختلال روانی یا وابستگی او به مواد مخدر می‌شوند؛ اما با وجود آگاهی به این مسائل، بنا به دلیل‌های فرهنگی از جمله اینکه به هم خوردن نامزدی را مساوی با بی‌آبرویی و از دست دادن حیثیت خود، قلمداد می‌کنند، تن به ازدواج می‌دهند.

 چنین تجربه‌هایی در زندگی مشترک، بسیار بحران‌زا بوده و احتمال جدایی آنان قابل پیش‌بینی است.

 

11- ازدواج فقط به دلیل زیبایی ظاهری:

اهمیت جذابیت جسمانی، به عنوان یک عامل مهم در دوستی‌ها و مناسب‌های اجتماعی، غیرقابل انکار است. به نظر می‌رسد افرادی که جذابیت ظاهری دارند، رفتارهای پسندیده‌تر و ویژگی‌های شخصیتی زیباتری هم داشته باشند. به خاطر چنین تصوری، تعداد زیادی از دختران و پسران، مجذوب جذابیت جسمانی هم می‌شوند، زمانی که اهمیت این عامل در معیارهای افراد برای تشکیل زندگی مشترک، بدون توجه به عامل‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و شخصیتی افراد لحاظ می‌شود، ضریب خطر‌پذیری چنین ازدواج‌هایی نیز به طور طبیعی، بالا خواهد رفت.

 

انتخاب علاقلانه

زندگی عاشقانه